สำนึกในพระมหากรุณาธิคุณอันหาที่สุดมิได้...

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวในพระบรมโกศ ทรงมีพระราชดำรัส เนื่องในวันเฉลิมพระชนมพรรษา 5 ธันวาคม 2548

ใจความตอนหนึ่งว่า

"ผู้ที่ถูกด่าเป็นคนที่เดือดร้อนอย่างคนที่ละเมิดพระมหากษัตริย์แล้วถูกทำโทษไม่ใช่คนนั้นนี่เดือดร้อน พระมหากษัตริย์เดือดร้อน และนี่ก็แปลกคราวนี้นักกฎหมายก็ชอบก็ฟ้องให้จับเข้าคุก อันนี้นักกฎหมายก็สอนนายกฯ ว่าต้องฟ้องต้องลงโทษ นี่ขอสอนนายกฯ ว่า ใครสั่งบอกว่าให้ลงโทษ อย่าลงโทษเขา การลงโทษไม่ดี ลงท้ายไม่ใช่นายกฯ เดือดร้อน แต่พระมหากษัตริย์เดือดร้อน อาจจะอยากให้พระมหากษัตริย์เดือดร้อนหรือไม่ ไม่รู้นะ เขาทำผิดเข้าด่าพระมหากษัตริย์เพื่อที่จะให้พระมหากษัตริย์เดือดร้อน ก็เดือดร้อนจริงๆ ใครมาด่าเราชอบไหม ไม่ชอบ"

ขอให้อ่านกันแล้วจะได้เข้าใจ การที่จะไปตัดสินใครว่ารักหรือไม่รัก หรือการที่จะแสดงว่ารักแต่ไปตัดสินคนอื่นด้วยการกระทำของตนเอง ถ้าเข้าใจในพระบรมราโชวาท จะเข้าใจว่าการไปลงโทษหรือทำร้ายคนเห็นต่าง มันไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นเลย ตรงกันข้ามกลับสร้างความเกลียดชังให้กับคนในชาติมากกว่า

การทำลายกันเองในชาติ ไม่ใช่สิ่งที่พระเจ้าอยู่หัวในพระบรมโกศ ต้องการแน่นอน ท่านไม่ได้ต้องการที่จะทำลายคนที่เกลียดคนที่ไม่ชอบ ถ้ารักท่านก็ขอให้ทำความดีกัน ไม่ใช่ไปไล่ทำลายคนที่ไม่ชอบ...